Diederik was bijna acht jaar toen de eerste mensen landden op de maan. De korrelige beelden van astronauten in witte pakken maakten een onuitwisbare indruk. Net als de beelden en geluiden van Vietnam en Cambodja. En Toppop niet te vergeten. Zijn wereldbeeld werd in hoge mate bepaald door Asterix, Kuifje en de kennis uit de Kijk. De kracht en betekenis van herinnering, daarover gaat Diederiks vijfde solo. Hij vraagt zich af wat er, anno nu, over is van de verbazing, verwondering en bewondering van een ventje van bouwjaar ’61. Goed nieuws: meer dan genoeg om een avond mee te vullen. En net als bij zijn vorige vier solo’s (o.a. over Nederlands Indië, de Eerste Wereldoorlog en Churchill) zal het Molenbergpubliek weer aan zijn lippen hangen.

Fotograaf Scènefoto’s: Bob Bronshoff